Άρθρο του Μανόλη Δρεττάκη, πρώην αντιπροέδρου της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ στην Εφημερίδα των Συντακτών. Φωτογραφία εξωφύλλου Άγγελος Καλοδούκας, στο left.gr
Τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ από την εκλογή του νέου προέδρου του, τη συμπεριφορά και κυρίως γι’ αυτά που δηλώνει σε όλους τους τόνους μέχρι το διήμερο της Κεντρικής Επιτροπής προκαλούν θλίψη στον κόσμο της Αριστεράς, τόσο σε όσους είναι ή υπήρξαν μέλη του όσο και σε εκείνους που, ναι μεν δεν ανήκουν στον χώρο αυτό, αλλά επιθυμούν να υπάρχουν πολιτικά κόμματα που να συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος και στην εναλλαγή των κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας.
Η κορύφωση του δράματος που εκτυλίσσεται όλο αυτόν τον καιρό ήρθε με την ομιλία του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη ημέρα του διημέρου της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Μια ομιλία όχι ενός αρχηγού κόμματος αλλά ενός κατηγόρου που, με προσβλητικούς, υβριστικούς και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, απευθυνόταν σε ανθρώπους πολλοί από τους οποίους έχουν υπηρετήσει όλη τη ζωή τους τα ιδανικά της Αριστεράς. Μια ομιλία που στόχος της ήταν όχι να υπηρετήσει το κόμμα και τα ιδανικά του, αλλά να το καταστρέψει, να ηγεμονεύσει σε ό,τι θα απομείνει από αυτό, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει κάποτε να γίνει πρωθυπουργός της χώρας. Οποία αυταπάτη. Και μπροστά σ’ αυτή την αμετροεπή συμπεριφορά να υπάρχουν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής να τον χειροκροτούν. Ντροπή.
Το γεγονός ότι παραιτήθηκαν από το κόμμα 45 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, ορισμένα από τα οποία υπηρέτησαν σε καίρια υπουργεία και θέσεις στην τετραετή διακυβέρνηση της χώρας στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., μια άλλη ομάδα μελών της Κ.Ε. τον κατακεραύνωσε με βαριές κατηγορίες σε επιστολή της, το ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης τον στηλίτευσε με πολύ σκληρές λέξεις, καθώς και οι πολλές αποχωρήσεις μελών από το κόμμα που είχαν προηγηθεί αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής του κόμματος αυτού από τον νέο πρόεδρό του.
Η καταστροφή, όμως, αυτή δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιφέρει έναν μεγαλύτερο κατακερματισμό της Αριστεράς για τον οποίο επιχαίρει η Ν.Δ. Με άλλα λόγια, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και θαυμαστής του αρχηγού της Ν.Δ. με τα όσα προαναφέρθηκαν και με τη μέχρι τώρα πολιτεία του δίνει πόντους στο κόμμα αυτό, με αποτέλεσμα την ισχυροποίησή του και, με δεδομένο το εκλογικό σύστημα, δεν αποκλείεται ο αρχηγός του και για δεύτερη τετραετία πρωθυπουργός να είναι ο πρώτος που, εκτός απροόπτου, θα μπορέσει να είναι στην ίδια θέση για τρίτη τετραετία. Πραγματικά μέγα «κατόρθωμα» του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Το τι έχει σημάνει η πρώτη τετραετία του σημερινού πρωθυπουργού και το τι συμβαίνει τώρα στην αρχή της δεύτερης τετραετίας του το βιώνει στο πετσί της η μεγάλη πλειονότητα του λαού, ενώ μια μειονότητα απολαμβάνει τα όσα της επιδαψιλεύει η πολιτική της Ν.Δ. Μια πολιτική των ελίτ για τις ελίτ, αύξησης των ανισοτήτων και φτωχοποίησης ολοένα και περισσότερων από αυτούς που ανήκαν στη μεσαία τάξη και ιδιωτικοποίηση σε ό,τι έχει απομείνει στο Δημόσιο από τις ιδιωτικοποιήσεις που είχαν κάνει προηγούμενες κυβερνήσεις…
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε μια κυβέρνηση πλήρως αναίσθητη για τα σκάνδαλα που τη μαστίζουν με πρώτο τις υποκλοπές. Μια κυβέρνηση πλήρως υποταγμένη στα προστάγματα των ΗΠΑ, με άμεση εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία και πλήρη στήριξη του Ισραήλ και αναλγησία στους πάνω από 11.000 νεκρούς Παλαιστινίους, ανάμεσά τους και 4.500 παιδιά.
Αυτουργός της καταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νέος πρόεδρός του. Ηθικός αυτουργός ο προκάτοχός του, δεδομένου ότι αυτός τον επέλεξε να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος στις τελευταίες εκλογές, δίνοντάς του τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος και τελικά να εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι δεν είχε καμιά σχέση με την Αριστερά και δεν γνώριζε τίποτε ούτε για το κόμμα ούτε για την ιστορία του τόπου. Και όχι μόνο αυτό, μετά την εκλογή του τον υποστήριξε, δηλώνοντας ότι «μαθαίνει γρήγορα», καλύπτοντας τις νεοφιλελεύθερες θέσεις του. Και τέλος, τηρώντας μια ένοχη σιωπή για την μπροστά στα μάτια του καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που τον εξέλεξε αρχηγό του και του έδωσε την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός της χώρας για πάνω από τέσσερα χρόνια. Κρίμα!
ΥΓ. Για τη συρρίκνωση της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές και τα όσα συνέβησαν από το 2015 και μετά στη συγκυβέρνηση και στο κόμμα, πολύ μεγάλες είναι οι ευθύνες του πρώην προέδρου του. Γι’ αυτές, όμως, σε άλλο άρθρο.
