Άρθρο της Σύνταξης της Εφημερίδας των Συντακτών που δημοσιεύεται σήμερα στη δεύτερη (2) σελίδα της
Το ποια ή ποιος θα βγει πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δική μας δουλειά. Είναι δουλειά των μελών και των φίλων του.
Τώρα που ξεκίνησε η κούρσα διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ –και παρά το γεγονός ότι ο κατάλογος για νέες υποψηφιότητες παραμένει ανοικτός–, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να διαγνώσουν αν η «Εφ.Συν.» τάσσεται υπέρ κάποιου υποψήφιου προέδρου. Ορισμένοι μάλιστα συνάδελφοι –κυρίως από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ– δεν διστάζουν να μας ρωτήσουν ανοικτά. Κάποιοι άλλοι μας έχουν κατατάξει κιόλας. Προφανώς δεν μας ξέρουν και δεν μας διαβάζουν τακτικά και με τη δέουσα προσοχή.
Η «Εφ.Συν.» είναι μια δημοκρατική, προοδευτική, αριστερή εφημερίδα. Ο χώρος που καλύπτει είναι ευρύτατος, πολύ πέρα από τα όρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είμαστε με τα προβλήματα του εργαζόμενου λαού, με τα κινήματα και τις διεκδικήσεις του. Υποστηρίζουμε ή αντιπαλεύουμε πολιτικές από θέσεις αρχής, ανεξαρτήτως προσώπων και κομματικών σχηματισμών. Δεν εμπλεκόμαστε στα εσωτερικά των κομμάτων.
Η «Εφ.Συν.» είναι βήμα γόνιμου διαλόγου για καθετί που απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Κατά συνέπεια, είναι βήμα γόνιμου διαλόγου και για τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ανοικτή στην ισότιμη παρουσίαση και προβολή των θέσεων όλων των υποψηφίων και των στελεχών που τους στηρίζουν αλλά και ανθρώπων της ευρύτερης Αριστεράς που δεν μένουν αδιάφοροι για ό,τι συμβαίνει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα υπόλοιπα, το ποια ή ποιος θα βγει πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δική μας δουλειά. Είναι δουλειά των μελών και των φίλων του.
Στο πλαίσιο όλων αυτών και με δεδομένο ότι η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε ήδη δείγματα γραφής για το τι θέλει, τι μπορεί και πού το πάει, οφείλουμε να σημειώσουμε την ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να ολοκληρώσει γρήγορα και μέσα από έναν υψηλού επιπέδου διάλογο τις διαδικασίες εκλογής νέας ηγεσίας, καθώς η χώρα έχει επιτακτική ανάγκη από αξιωματική αντιπολίτευση ενωμένη, καλά οργανωμένη, με σαφή προσανατολισμό, με ξεκάθαρες θέσεις και στόχους.
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη γενικώς και αορίστως από «καλούς τεχνοκράτες» και «αποτελεσματικούς» πολιτικούς. Στη διαπίστωση ότι ο Α’ ή ο Β’ είναι καλός προστίθεται και το ερώτημα: Για ποιον είναι καλός και αποτελεσματικός; Τα λαϊκά και τα εθνικά προβλήματα (που έρχονται έντονα στο προσκήνιο) θέλουν λύσεις με σαφή πολιτικό και κοινωνικό προσανατολισμό. Και δεν μπορούν να περιμένουν. Οποιος αναζητεί στρογγυλοποιήσεις, καθυστερεί και μένει πίσω, απλά προσπερνιέται.
