Του Γιώργου Δ. Μπέτη, από τη συλλογή «Απόπειρα Ι», εκδόσεις Παρουσία, Αθήνα 2011. Με την άδεια του, ελαφρά προσαρμοσμένο στον σημερινό καιρό.
Το ραδιόφωνο που αλυσοδένει τη σκέψη,
Όπως ο χαλκάς παλιά τους κατεργάτες,
Η τηλεόραση που αγκυλώνει τη λογική,
Όπως η ολέθρια απειλή του τρομοκράτη,
Εμφανίζουν
Τον ήλιο να σημαδεύει τους ανθρώπους,
Όπως το καυτό σίδερο τα ζώα,
Και δυσκολεύουν
Τον καθημερινό ανθρωπάκο
Ν’ απολαύσει
Το απόλυτα φυσιολογικό χειμωνιάτικο ψύχος
Και να ξεπεράσει
Μια αναμενόμενη καιρική δυσκολία.
*
Είναι τάχα ο τρόμος που τρέφει τα μέσα “ενημέρωσης”
Ή μήπως η ενημέρωση διατρανώνει τον τρόμο;