Ανάρτηση του Πάνου Λάμπρου
Δεν μας έφτανε η Ιερά Σύνοδος και οι αποφάσεις της, έχουμε τώρα και τη Διπλή Ιερά Σύναξη του Αγίου Όρους, που μας κάνει μαθήματα για τη ζωή μας με αφορμή τη συζήτηση για το γάμο για όλα τα άτομα.
Και όταν κάποιοι από εμάς αναφερόμαστε σε εκκλησιαστικό σκοταδισμό, ίσως να ακούγεται ως υπερβολή. Είναι όμως; Διαβάζω μερικά μόνο από τα… μαργαριτάρια που περιέχονται στην απόφαση της Σύναξης των 40 ηγουμένων του Αγίου Όρους:
1. “Δεν θίγεται μόνο το ευαγγέλιο και η ελληνική κοινωνία. Αποδομείται το σύμπαν”
2. “Ετοιμάζονται πλάσματα τραυματισμένα, ανάπηρα”
3. “θανατώνει τη δυνατότητα ζωής και της φυσιολογικής αναπτύξεως του παιδιού”
4. “Είναι μεγάλο το έγκλημα”
5. Διαλύεται ολόκληρη η ανθρώπινη ύπαρξη”.
Δεν περίμενα βέβαια τίποτα καλύτερο από τους μοναχούς του Αγίου Όρους. Δεν περίμενα, ας πούμε, να αναφερθούν στο έγκλημα της Γάζας, στα 10.000 παιδιά που δολοφονήθηκαν. Δεν περίμενα να μιλήσουν για τη φτώχεια και την ανέχεια. Δεν περίμενα να πουν κάποια κουβέντα για τους καταφρονημένους αυτού του κόσμου. Αλίμονο!
Αλλά να φτάσουν στο σημείο να μιλούν για αποδόμηση του σύμπαντος επειδή δύο άνθρωποι θα ζήσουν μαζί και θα αναγνωριστεί από την Πολιτεία, ε… πως να το χαρακτηρίσω;
