Της Πολύμνιας
Αποαριστεροποίηση και αποκομματικοποίηση. Αποτελούν βασικά στάδια του Κασσελάκη προς την κατάκτηση της εξουσίας που διακαώς επιθυμεί. Εξάλλου το μόνο ξεκάθαρο πολιτικό του μήνυμα είναι ότι «θα γίνω πρωθυπουργός».
Για να το πετύχει, τους δέχεται όλους. Ακόμα και στελέχη από τη Ν.Δ. όπως είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του, θα ήταν καλοδεχούμενα στο κόμμα του. Γιατί το κόμμα του θαυμάζει μόνο αυτόν, οπότε προφανώς δεν χρειάζεται καμία συμφωνία σε οτιδήποτε άλλο πέρα από το πρόσωπό του και την πεποίθησή του ότι θα κερδίσει το Μητσοτάκη. Τώρα πώς θα νικήσει το Μητσοτάκη όταν του μοιάζει όλο και πιο πολύ, κανείς δεν ξέρει. Ή πώς θα πείσει ότι διαπνέεται από αντιδεξιά κίνητρα για να διατηρήσει έστω κάποιο κεντροαριστερό προφίλ, όταν προσκαλεί τα στελέχη του, του είναι μάλλον αδιάφορο.
Ένα είναι βέβαιο. Στο κόμμα Κασσελάκη δεν χωράν αριστεροί. Και η αποαριστεροποίηση λαμβάνει χώρα, κατά προτεραιότητα (αλλά αθόρυβα), αυτή την περίοδο στο ΣΥΡΙΖΑ. Το κλείσιμο του Left.gr είναι ενδεικτικό. Η αλήθεια είναι ότι συζητιόταν σε κάθε περίοδο ανακατατάξεων στην Κουμουνδούρου. Και σίγουρα το Left.gr ενοχλούσε και την τωρινή και την προηγούμενη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και πάντα επιδίωκαν να το ελέγχουν απόλυτα.
Ενοχλούσε γιατί εκτός από ενημέρωση, έβρισκαν χώρο και κινηματικές ειδήσεις που προφανώς δεν χωράνε στη νέα γραμμή της Κουμουνδούρου. Επίσης έβαζε όλη τη δραστηριότητα και τις ανακοινώσεις βουλευτών, στελεχών και οργανώσεων κάτι που στη νέα εποχή θεωρείται περιττό αν όχι επικίνδυνο. Άλλωστε η λειτουργία των οργανώσεων βάσης ήταν προβληματική πόσο μάλλον τώρα που τα κομματικά μέλη και στελέχη επιλέγονται διαδικτυακά και αρκεί η ψηφιακή τους παρουσία για την υποτιθέμενη κομματική δράση στη νέα έκδοση του αποαριστεροποιημένου κόμματος.
Επίσης το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε σειρά απολύσεων στη Κουμουνδούρου. Εκδιώκονται από το κόμμα εργαζόμενοι και κομματικά στελέχη με πολύ μεγάλη εμπειρία. Η αρχή έγινε με την απόλυση του πρώην οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Θύμιου Γεωργόπουλου και συνεχίστηκε με πολύπειρους εργαζόμενους στο κόμμα που είχαν ένα σοβαρό «ελάττωμα» είναι αριστεροί ή έχουν σχέση με την Νέα Αριστερά, αν και προφανώς κυριαρχεί μια εκδικητική λογική πίσω από τις διώξεις. Οι οποίες δεν θα σταματήσουν ακόμα γιατί όπως μαθαίνουμε υπάρχουν και άλλα ονόματα προ «εκκαθάριση» στις λίστες της Κουμουνδούρου.
Η αντίφαση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί στο έπακρο την κατάργηση του εργατικού δίκαιου που δρομολόγησε η δεξιά στη χώρα, από το Σαμαρά και μετά και τους νόμους που προστάτευαν τους εργαζόμενους, ενώ την ίδια ώρα θέλει ο Κασσελάκης επιδιώκει να παρουσιάζεται ως προστάτης των εργαζομένων (βλ. το δάνειο που δεν χρειαζόταν αλλά για επικοινωνιακούς λόγους ή άλλους έδωσε για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι της Αυγής και του Κόκκινου).
Παράλληλα έχουμε την αντικατάσταση του αριστερού λόγου των επιχειρημάτων με ακατάσχετη συνθηματολογία και συναισθηματικής φύσης εξάρσεις όπως «δεν θα σας προδώσω ποτέ» που συχνά επαναλαμβάνει ο Κασσελάκης για να πείσει ότι έχει αξιοπιστία σε αντίθεση με όλους τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Τσίπρα.
Ο απόλυτος έλεγχος του κόμματος βρίσκεται σε εξέλιξη προκειμένου να ισχυροποιηθεί ο Κασσελάκης όσο μπορεί πριν τις ευρωεκλογές, στην περίπτωση που δεν πιάσει τον πήχη του 17% και πάνω που έχει θέσει. Επιδιώκει να «πάρει το κόμμα» για να είναι πιο οχυρωμένος στην εσωκομματική μάχη που θα ακολουθήσει σε περίπτωση αμφισβήτησής τους. Διότι το μόνο βέβαιο είναι ότι σκοπεύει να μείνει. Η Πατριωτική του Αριστερά και το ελληνικό του όνειρο δεν θα εγκαταλείψουν εύκολα ως αφηγήματα τη χώρα. Άλλωστε η επικοινωνιακή αξιοποίηση στο έπακρο της 20ήμερης θητείας συναινεί σε αυτό. Στήνει το προφίλ του εμπνευσμένο από τον Καμμένο, χωρίς τη στολή και περισσότερο sexy.
Ο στόχος των Κασσελακικών οπαδών διατυπώνεται ξεκάθαρα όταν μιλά κάποιος μαζί τους. Θέλουν να «πάρουν το κόμμα» όχι για να το διαπνεύσουν από τα δικά τους κοινωνικά αιτήματα, άλλωστε ούτε καν γνωρίζουν ως έννοια οι περισσότεροι τι θα πει συλλογικότητα.
Σκοπός τους είναι να υλοποιήσουν όσα λέει το ίνδαλμά τους, γιατί αρχηγός δεν είναι και ούτε θα γίνει ποτέ ο Κασσελάκης. Θέλει να τον λατρεύουν και εκείνος μέσα από την μεγαθυμία του να κατανοεί τον κόσμο και να πραγματοποιεί αδιαμεσολάβητα τα θελήματα του. Προσοχή, όχι όνειρα ή αιτήματα αυτά είναι αριστερά κατάλοιπα καταδικασμένα στις νέες αποκαθαρμένες συριζαϊκές συνειδήσεις.
Βιώνουμε μια τελευταία λογικά μετεξέλιξη αυτού του κόμματος που από τις αρχικές του διακηρύξεις για νέου τύπου κόμμα, γίνεται ένα απόλυτα προσωποκεντρικό κόμμα και να μετατρεπεί στο κατεξοχήν ρουσφετολογικό κόμμα. Με το πρόσχημα ότι τα μέλη αποφασίζουν θα παίρνονται οι αποφάσεις από τους λίγους Κασελακικούς (3.000 το πολύ ψήφισαν στο ερωτηματολόγιο). Τα μέλη θα ψηφίζουν όποτε χρειαστεί και θα περιμένουν, από το ίνδαλμα τους, να τα ανταμείψει με κάποια θέση ή δουλίτσα, όταν έρθει η ώρα.
Απλά, ξεκάθαρα και «ντρέτα» όπως αρέσει του Κασσελάκη να λέει προσποιούμενος το λαϊκό παιδί, το αγνό, το αυτοδημιούργητο…
Το «νέο» που φέρνει ο Κασσελάκης είναι μια χώρα από «κηφήνες» και όλα όσα εφαρμόζει η δεξιά και καταστρέφει δεκαετίες ολόκληρες τη χώρα…
(*) Σημείωση Καμίνι: Η φωτογραφία τραβήχτηκε σε περιοχή της Αττικής, σε ένα από τα αρχικά στάδια «αποαριστεροποίησης», στις 20 Οκτωβρίου 2021.
