Το «Καμίνι», στην έντυπη μορφή του, δεν κατάφερε να ευημερήσει, καθώς έγινε στόχος όλων όσοι θεώρησαν ότι θίγονται από τα δημοσιεύματα του. Είδαμε πακέτα ολόκληρα με τις εφημερίδες που δώσαμε για διανομή σε κάδους ανακύκλωσης, διαβάσαμε ότι «θα ματώσουμε», είδαμε καταστηματάρχες να πετάνε τα φύλλα που αφήσαμε στην καφετέρια τους πριν καν γυρίσουμε την πλάτη μας.
Τα θέματα που είχαμε δημοσιεύσει εκεί, λοιπόν, λίγοι κατάφεραν να τα διαβάσουν. Γι’ αυτό τον λόγο, από σήμερα, θα δημοσιεύουμε ορισμένα άρθρα ή «σημειώσεις» μας, καθώς ελάχιστα απ’ αυτά έχουν χάσει την επικαιρότητα τους.
Τι έγινε με τα κλεμμένα από το ταμείο του δήμου;
Το καλοκαίρι του 2020 ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα στο δήμο Γαλατσίου. Υπάλληλος του δήμου που εργαζόταν στις οικονομικές υπηρεσίες, έβαζε και έβγαζε απ’ το ταμείο διάφορα χρηματικά ποσά, ανάλογα με τις κατά καιρούς ανάγκες του. Η αρχή έγινε πολύ πριν αναλάβει τη διοίκηση ο Γιώργος Μαρκόπουλος και αποκαλύφθηκε τυχαία, όταν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών αντικαταστάτης του δεν μπορούσε να δικαιολογήσει ένα ποσό που μπήκε στο ταμείο από μεγάλη τράπεζα.
Στις διαδικασίες που άρχισαν αμέσως αποκαλύφθηκαν πολλά και διάφορα. Ότι έβγαιναν περισσότερα χρήματα που πήγαιναν σε προσωπικό λογαριασμό απ’ όσα επέστρεφαν, ότι πολλά παραστατικά της τράπεζας ήταν πλαστά, ότι το ποσό που είχε καταχραστεί ήταν μεγάλο επταψήφιο. Το θέμα, φυσικά, παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα. Πριν από δύο χρόνια, συμπολίτης μας ανάρτησε στο Facebook αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία, γράψαμε κι εμείς κάτι παραπάνω. Έκτοτε κανένας δεν ενημέρωσε τους Γαλατσιώτες τι έγινε με αυτή την υπόθεση, που βρίσκονται τα χρήματα, σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε που, τυχαία, αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο.
Το παιδί με το μηχανάκι έγινε το παιδί με το φτυάρι
Χιόνισε πριν δύο χρόνια στο Γαλάτσι, το θυμάστε βέβαια.
Και ο δήμαρχος, σαν να μην είχε υπαλλήλους ο δήμος, έπιασε ένα φτυάρι, ανέβηκε πάνω σ’ ένα φορτηγό και έριχνε αλάτι στους δρόμους. Πολύ καλή ευκαιρία για να ανεβεί η δημοτικότητα του, πήραν το θέμα κάποιες εφημερίδες, ίσως και κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί, μια χαρά φανφάρα.
Έλα, όμως, που κανένας δεν απαθανάτισε αυτό που συνέβαινε όταν απομακρυνόταν ο δήμαρχος με το φτυάρι. Διότι ο Γιώργος Μαρκόπουλος δήμαρχος είναι, οικονομικά έχει σπουδάσει, ούτε του ζήτησε κανένας αλλά ούτε και ο ίδιος έπρεπε να κάνει αυτό που έκανε. Διότι το έκανε λάθος:
Έριχνε το αλάτι στη μέση και όχι στα άκρα του οδοστρώματος όπως πρέπει. Διότι οι ρόδες των αυτοκινήτων πατάνε στις άκρες και όχι στο μέσον του οδοστρώματος.
Εκτός αυτού, όμως, βρεθήκαμε μπροστά και σε κάτι ακόμα χειρότερο: Επειδή σε πολλές γειτονιές του Γαλατσίου δεν υπάρχουν βατά πεζοδρόμια και αυτά που υπάρχουν, τις μέρες εκείνες, λόγω του χιονιού και του πάγου, έγιναν ακόμα πιο δύσβατα, οι πεζοί προτιμούσαν να περπατάνε στα σημεία που δεν γλιστράνε, δηλαδή στη μέση του δρόμου.
Εκεί ακριβώς όπου δεν μπορούσαν να φρενάρουν τα αυτοκίνητα, διότι οι ρόδες τους δεν έβρισκαν το αλάτι που είχε ρίξει ο δήμαρχος, αλλά ωραίο χιόνι και πάγο.
Όσοι κατοικούν στα «ορεινά» και ειδικά όσοι κατεβαίνουν καθημερινά από τη Φιλαρέτου, την Αιτωλικού, στα Καραγιαννέικα, καταλαβαίνουν ακριβώς τι σημαίνει να πηγαίνει το αυτοκίνητο σαν βάρκα και να βρίσκονται στη μέση του δρόμου πεζοί που δεν μπορούν να κινηθούν. Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα, ευτυχώς!
Ράμπα τυφλών οδηγεί στην κολώνα
Το δημοσίευμα που βλέπετε στη φωτογραφία είναι από το φύλλο του Δεκεμβρίου 2019. Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, στην αρχή της στη δεξιά πλευρά. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια (αριθμός 4) και η κατάσταση όχι μόνον δεν έχει βελτιωθεί αλλά έχει χειροτερέψει.
Πάνω στη ράμπα έχουν τοποθετηθεί τραπεζοκαθίσματα. Σωστά μπήκαν την περίοδο του που ο κορονοϊός επέβαλε να καθόμαστε αραιά αλλά κάποτε πρέπει να επιστρέψουμε στην εποχή μας. Και επιτέλους ας διορθωθεί, κάποτε, αυτή η ράμπα. Κάποιος άνθρωπος μπορεί να τραυματιστεί.
Συγχρονισμός των φαναριών
Τον Ιούλιο του 2021 δημοσιεύσαμε το κείμενο που βλέπετε στην φωτογραφία αριστερά.
Δεν είδαμε καμία απολύτως ενέργεια.
Τον Ιούλιο του 2023 συνέβη αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία δεξιά. Ευτυχώς για μία ακόμα φορά δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα.
Και επειδή δεν κάνουμε μόνο «κριτική», αλλά καταθέτουμε και προτάσεις, έχουμε εδώ μία. Θα φανεί χρήσιμη τώρα που η Αττικό Μετρό θα ξαναφυτέψει (λέμε τώρα) όσα δένδρα έχει κόψει για να τις ανάγκες των σταθμών του Μετρό.
Είναι μία από τις πρώτες δημοσιεύσεις που κάναμε στο Καμίνι:
Οι ρίζες των δένδρων με τον καιρό δυναμώνουν και σπάνε τα πεζοδρόμια. Γιατί;
Διότι οι άνθρωποι που τα φροντίζουν ποτίζουν το χώμα και οι ρίζες, για να βρουν νερό, αντί να κατεβαίνουν προς τα κάτω, σε βάθος, απλώνονται προς τα πάνω, κοντά στην επιφάνεια του εδάφους.
Πώς το αντιμετωπίζουμε;
Σκάβουμε πιο βαθιά απ’ ότι συνήθως.
Πριν φυτέψουμε το δένδρο βάζουμε στο έδαφος, κάθετα, μία πλαστική σωλήνα ύψους 2 -2,5 μέτρων και διαμέτρου 5 – 10 εκατοστά.
Φυτεύουμε το δένδρο.
Όταν ποτίζουμε, δεν ρίχνουμε το νερό στο χώμα αλλά μέσα στη σωλήνα.
Αυτό πάει, αρχικά, κάτω από τις ρίζες, οι οποίες για να το βρουν κατεβαίνουν προς τα κάτω και δεν μένουν στην επιφάνεια.
Εντάξει, δεν ισχύει για όλα τα είδη δένδρων.
Εντάξει, δεν μπορεί να γίνει παντού διότι υπάρχουν και ανόητοι που πάνε και ρίχνουν πέτρες και σκουπίδια μέσα στη σωλήνα.
Αλλά όπου και όταν μπορεί να γίνει, καλό είναι να γίνεται.
(To be continued)
