Του Γιώργου Δ. Μπέτη
Κορίτσι δεκαεξάχρονο,
Που υπεροπτικά μάς κοιτάζεις
Από τον πύργο της νιότης σου
Και το βάθρο του κάλλους σου,
Θυμήσου,
Καθώς ανέμελο περπατάς,
Πιασμένο απ’ το χέρι του καλού σου,
Στη δοκό της ευτυχίας,
Πόσο κοντά είναι
Ο προβληματισμός της ωριμότητας,
Κι όλα όσα βασανίζουν τους “τυχερούς”
Που κατάφεραν να γεράσουν!
Από τη συλλογή «Απόπειρα Ι», εκδόσεις ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Αθήνα 2011