Ένα ποίημα του Γιώργου Δ. Μπέτη
Δεκατρείς αιώνες μετά τη διαμάχη
Για τη λατρεία των εικόνων,
Δώδεκα μετά τη λήξη της
Και την αναστήλωσή τους,
Χιλιετίες δυο
Από την καταδίκη των ειδώλων
Και τους διωγμούς των ειδωλολατρών,
Πόσο προοδευτικό είναι
Σύγχρονους θαυματουργούς να προσκυνούμε
Και Μεσσίες να προσμένουμε ακόμα;
Τα δάκρυα των εικόνων δε γιατρεύουν
Απρόσεχτους σακάτηδες εργάτες,
Των ορφανών τον πόνο και τη θλίψη.
Δε γράφουν οι θεοί καινούριους νόμους
Όσο κι αν οι πιστοί γονατιστοί
Με προσευχές θερμές τους ικετεύουν!
Με μεσιτείες και σε τρίτους αναθέσεις
Οι κοινωνίες δεν αλλάζουν και βαλτώνουν!