Τα τατουάζ μπορούν, βέβαια, να αφαιρεθούν αλλά είναι κάτι που κοστίζει πιο ακριβά από το να τα φτιάξει κανείς, ενώ είναι και πιο επώδυνο. Παράλληλα, υπάρχει ο κίνδυνος η όλη διαδικασία να αφήσει ουλή και το τατουάζ να μην εξαφανιστεί εντελώς.
Για να αφαιρεθούν τα ανεπιθύμητα τατουάζ χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα αγωγή με λέιζερ – με το Q-switched laser όπως ονομάζεται. Η αρχή του βασίζεται στο ότι η ενέργεια της ακτίνας λέιζερ σπάει σε μικροσκοπικά κομμάτια το χρωματικό κόκκο του μελανιού του τατουάζ, τα οποία ύστερα απομακρύνονται φυσιολογικά από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος.
Για να γίνει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, πρέπει το μήκος κύματος της ακτίνας λέιζερ να συμφωνεί με το μήκος κύματος του φωτός που ο χρωματικός κόκκος απορροφά περισσότερο. Αυτό το μήκος κύματος εξαρτάται από το χρώμα του μελανιού.
Επομένως, για να αφαιρεθεί ένα πολύχρωμο τατουάζ πρέπει κανείς να υποβληθεί πολλές φορές σε αγωγή με λέιζερ, με διαφορετικό εξοπλισμό λέιζερ κάθε φορά.
Γενικά, είναι ευκολότερη η αφαίρεση σκούρων χρωμάτων, ενώ για την αφαίρεση ανοιχτών χρωμάτων απαιτούνται πολλές θεραπευτικές αγωγές. Οι πλούσιες σε ενέργεια ακτίνες λέιζερ πάντα θα πληγώνουν ως ένα βαθμό το δέρμα, γι’ αυτό συχνά πρέπει να μεσολαβούν τουλάχιστον έξι εβδομάδες μεταξύ των αγωγών ώστε να προφταίνει να γίνεται η επούλωση των πληγών του δέρματος.
Επομένως, μπορεί να χρειάζεται πάνω από ένας χρόνος για να αφαιρεθεί κάποιο τατουάζ.
Από την ιστοσελίδα του περιοδικού Science Illustrated
