- Οφείλονται συγχαρητήρια στον Πάνο Χαρίτο για τον τρόπο που χειρίστηκε τη συνέντευξη και έδειξε πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι πολιτικοί. Υπάρχει ελπίδα στη δημοσιογραφία, επειδή υπάρχουν άνθρωποι που τιμούν το λειτούργημα τους.
- Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν απευθυνόταν στους αριστερούς, του ΣυΡιζΑ, αλλά στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό και ενήργησε ως Αμερικανός πολιτικός: Είπε στους τηλεθεατές αυτό που θεωρεί ότι θέλουν να ακούσουν.
- Πρόβαλε την εικόνα της μεγάλης οικογένειας, από γιαγιά έως παιδάκια, όπως συνηθίζεται στις προεκλογικές εκστρατείες των ΗΠΑ.
- Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στον στρατό: Το πρώτο θέμα που επέλεξε να θέσει, στην ερώτηση “πώς ιεραρχεί τ προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας” αφορούσε τον μισθό και τις μεταθέσεις των επαγγελματιών στρατιωτικών και τα προβλήματα που δημιουργούνται στις οικογένειες τους. Σε καμμία άλλη κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα δεν αναφέρθηκε τόσο συγκεκριμένα.
- Οι αναφορές του στα ονομαζόμενα «εθνικά θέματα», στα οποία οι άλλοι τέσσερις υποψήφιοι δεν έχουν ποτέ αναφερθεί, αγγίζουν τα όρια της «αφέλειας» ή του «επικίνδυνου».
- Μίλησε σαν να είναι ήδη πρόεδρος του ΣύΡιζΑ και το έκανε εικόνα λέγοντας ότι θα κρατήσει τον πίνακα που υπάρχει στο γραφείου του προέδρου.
- Έκανε το μεγάλο λάθος στο θέμα του άρθρου για τον Μητσοτάκη αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα μείνει στον τηλεθεατή. Θα το σκεφτούν οι ψηφοφόροι μόνο εάν το επαναφέρουν δημοσιογράφοι και αντίπαλοι του πολιτικοί, όχι μόνο μέσα από τον ΣυΡιζΑ.
Πρώτες σκέψεις μετά τη συνέντευξη Κασσελάκη
Ημερομηνία: