-- Διαφήμιση --
Σημεία από την συζήτηση που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον δημοσιογράφο Απόστολο Μαγγηριάδη στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών:
- Το διακύβευμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα, πέρα από τον ορατό και εδώ κίνδυνο της ανόδου της ακροδεξιάς είναι να επανισορροπίσει το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή να έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία θα είναι σε θέση να διεκδικήσει με αξιώσεις την κυβέρνηση στον επόμενο γύρο των εθνικών εκλογών, άρα να έχει ένα αποτέλεσμα εκλογικό. Να αξιοποιήσει την ετεροχρονισμένη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τις δικές της επιλογές.
- Η Αριστερά με την πληθυντική της έννοια πρέπει να επαναπροσεγγίσει τα οράματα και τις αξίες της πολιτικής, να δώσει νόημα στην πολιτική και όχι μόνο στην επικοινωνία και κυρίως να αντιμετωπίσει το κρίσιμο αίσθημα της ανασφάλειας και του φόβου, επαναπατρίζοντας την έννοια της ασφάλειας. Δεν μπορούμε να χαρίσουμε την έννοια της ασφάλειας στην δεξιά και την ακροδεξιά.
- Οι προϋποθέσεις για να έχουμε σήμερα θετικά μακροοικονομικά μεγέθη είχαν τεθεί στην περίοδο της διακυβέρνησης ‘15 –‘19, όπου αποκτήσαμε πρόσβαση στις αγορές, όπου αυξήσαμε την αξιοπιστία μας, φτιάξαμε ένα μαξιλάρι ασφαλείας, επανήλθαμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ρυθμίσαμε το χρέος. Ωστόσο πολλά από τα σημερινά ποιοτικά στοιχεία στην οικονομία είναι αυτά που μας οδήγησαν στην κρίση, ιδίως το παραγωγικό μοντέλο. Και αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης δεν διαχέονται με δικαιοσύνη στην ελληνική κοινωνία. Το ότι παράγεται πλούτος σε ένα περιορισμένο μέγεθος ποσοστιαία και αυτός καταναλώνεται και ανατροφοδοτεί την ανάπτυξη, αυτό δεν είναι βιώσιμο. Δεν δημιουργεί στοιχεία ούτε βιωσιμότητας ούτε ανθεκτικότητας.
- Η Γερμανία είχε τεράστιες ευθύνες για τη χρηματοπιστωτική κρίση, την κρίση χρέους. Του 2008 – 2009, η Ελλάδα είχε ένα μικρό μέρος του χρέους της ΕΕ, μάλιστα πολύ μικρό. Θέλησε λοιπόν ο Σόιμπλε να ρίξει όλο το πολιτικό του βάρος πάνω στην Ελλάδα, για να κρύψει έτσι τα δικά του λάθη. Η Ελλάδα ωστόσο κατάφερε το 2018 κάτι το οποίο το 2015 θεωρείτο ανέφικτο. Και να παραμείνει στην Ευρωζώνη και να ολοκληρώσει τα προγράμματα , δύσκολων κάποιων εκ των οποίων όμως αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και να βγει στις αγορές εξασφαλίζοντας αναδιάρθρωση του χρέους που μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε με το κεφάλι πάνω από το νερό, τουλάχιστον για μια δεκαετία ακόμα. Δεν θα είναι εσαεί. Αυτό δεν ήταν καθόλου δεδομένο το 2015 και κυρίως δεν ήταν πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ήρθε στο τραπέζι μαζί με ένα χρηματοδοτικό πακέτο που έδινε τη δυνατότητα να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα, να αποπληρώσουμε τα χρέη και με αναδιάρθρωση του χρέους, μετά τη δραματοποίηση την έντονη του δημοψηφίσματος του 2015, που έδωσε τη δυνατότητα και στην πλευρά των δανειστών να κάνουν ένα βήμα πίσω και στην πλευρά τη δική μας να κάνουμε ένα βήμα πίσω.
- Πιστεύω ότι, με τα λάθη και τα σωστά, έχουμε μια παρακαταθήκη πίσω μας, σημαντική, στην οποία πρέπει να αναστοχαστούμε, συλλογικά και προσωπικά. Και να δω αυτοκριτικά στιγμές αυτής της περιόδου, αλλά και να εξηγήσω νηφάλια κάποιες στιγμές, οι οποίες στο δημόσιο διάλογο δεν εξηγήθηκαν ορθά ή παρερμηνεύτηκαν. Και σε κάθε περίπτωση να παρεμβαίνω μέσα σε αυτό που στο πρώτο ερώτημά σας απάντησα ότι θεωρώ ότι το κρίσιμο θέμα για την Κεντροαριστερά σήμερα. Δηλαδή τη παραγωγή πολιτικής και τη προσπάθεια επαναπροσέγγισης της σημασίας της πολιτικής. Πρέπει να μιλήσουμε ξανά και να εμπνεύσουμε τους νέους ανθρώπους, τον κόσμο, με οράματα, με ιδέες, με αξίες.
- Rebranding στις αξίες που πρεσβεύω και υπηρετώ δεν θα κάνω. Διότι θεωρώ ότι συνεχίζω να πρεσβεύω και να υπηρετώ αξίες που με έφεραν στο πολιτικό προσκήνιο και μου έδωσαν τη δυνατότητα να κάνω σημαντικά πράγματα και για τη χώρα μου και για τις ιδέες μου. Να παλεύω για μια δικαιότερη κοινωνία, για περισσότερη δικαιοσύνη, για λιγότερη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την ειρήνη, για τη βιώσιμη ανάπτυξη, για ένα πιο δίκαιο κοινό μας μέλλον.
