Γράφει η Ελένη Μαριόλη
Πριν ένα χρόνο στο Ξυλόκαστρο ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε απορριμματοφόρο και σκότωσε την ανασφάλιστη καθαρίστρια, την Ελένη. Η Ελένη ήταν τσιγγάνα.
Μέσα στα εισαγωγικά τα λόγια του παπά τα Θεοφάνεια στο Ξυλόκαστρο: “τελετή αγιασμού εντός του ναού. Ο σταυρός δεν ερρίφθη στη θάλασσα κατά το σύνηθες έθιμο. Όλοι ξέρουμε τον λόγο.”
Ο λόγος; “βουτάνε στη θάλασσα οι τσιγγάνοι της περιοχής που καταφέρνουν και πιάνουν το σταυρό και θα εισπράξουν χοντρό φιλοδώρημα γυρίζοντας τον στα μαγαζιά”
Άλαλα τα χείλη των ευσεβών.
Ένας ταπεινός σταυρός και ένα καντηλάκι φωτίζουν το σημείο που σκοτώθηκε η αόρατη Ελένη.
Ένας σταυρός που δεν έριξε ο παπάς στη θάλασσα τα Θεοφάνεια του 2024, με τις ευλογίες της Εκκλησίας και την σιωπή πολλών ευσεβών.
Αυτών που μιλούν για τη Δημοκρατία, την ελευθερία, την αλληλεγγύη, τον αθλητισμό αλλά για το φονικό και τον ρατσισμό δεν λένε κουβέντα, μη και τα χαλάσουν με το παπαδαριό.
Αυτών που με τη σιωπή τους ρίχνουν νερό στο μύλο του ρατσισμού.
