Ξαφνικά ο κινηματογράφος έγινε “της μόδας”, κι αυτό είναι θετικό, θα ήθελα να πω ότι εκτός από τις ταινίες που συζητήθηκαν και συζητιούνται πολύ τις τελευταίες εβδομάδες, όπως η “Φόνισσα” της Εύας Νάθενα, η “Ζώνη ενδιαφέροντος” του Τζόναθαν Γκλέιζερ και φυσικά το “Poor things” του Γιώργου Λάνθιμου, υπάρχουν κι άλλες ταινίες που αξίζει να ασχοληθεί το κοινό μαζί τους και να σπεύσει να τις δει. Μία από αυτές είναι η “Εξέλιξη” του πολύ καλού σκηνοθέτη μας Περικλή Χούρσογλου που τη συστήνω ανεπιφύλακτα.
“(…) Ο Περικλής Χούρσογλου σκηνοθετεί έχοντας βαθιά συναίσθηση του τι κάνει. Με τη βοήθεια της σκοτεινής φωτογραφίας του Γιώργου Αργυροηλιόπουλου, ο σκηνοθέτης αφηγείται μια μελαγχολική και συγκινητική ιστορία με θέμα τη σχέση πατέρα-γιου, μια σχέση που η ζωή η ίδια δεν επέτρεψε να ολοκληρωθεί.
Παράλληλα και καθώς στο σενάριο εμπλέκεται η εμπειρία του από τη διδασκαλία στο τμήμα κινηματογράφου του ΑΠΘ, η “Εξέλιξη” είναι και μια ταινία για το ίδιο το σινεμά. Επίσης, όχι μετωπικά, αλλά δια της πλαγίας και πολύ διακριτικά, ο Χούρσογλου προσεγγίζει το μεταναστευτικό και την στάση της αστυνομίας αλλά και τις ακραίες καμιά φορά αντιδράσεις των φοιτητών. Κι αυτό το θέμα το χειρίζεται επίσης με διακριτικότητα αλλά και τόλμη.
Το καλοδομημένο σενάριο και η σκηνοθετική ευλυγισία του Χούρσογλου, η ιδανική φωτογραφία του Γιώργου Αργυροηλιόπουλου, το εξαιρετικό μοντάζ του Τάκη Γιαννόπουλου δένουν το υλικό για αυτήν την τρυφερή, μελαγχολική, πικρή, συγκινητική και συνάμα δυνατή ταινία. Επί πλέον με τις στιβαρές ερμηνείες του Βασίλη Κολοβού (πατέρας) και Αλέξανδρου Λογοθέτη (γιος), η ταινία απογειώνεται”.
