Γράφει ο Γιώργος Παπαζαχαρίου
«Μὴν ἀμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Τὸ μέλλον μας θὰ ἔχει πολλή ξηρασία…»
μας προειδοποιούσε ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός πριν από σαράντα χρόνια…
Το νερό είναι η περισσότερο διαδεδομένη χημική ένωση στην επιφάνεια της Γης, καλύπτοντας το 70,9% του πλανήτη.
Το βρίσκουμαι και στις τρεις κοινές καταστάσεις της ύλης: στερεή ως πάγος και χιόνι, υγρή (νερό πηγών, ποταμών, θαλασσών) και αέρια (υδρατμοί στην ατμόσφαιρα), ενώ συνήθως με μορφή πάγου υπάρχει και σε άλλους πλανήτες (και δορυφόρους) του ηλιακού συστήματος.
Είναι απαραίτητο σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Οι άνθρωποι και τα ζώα έχουν στο σώμα τους 55-78% νερό (κατά βάρος), ενώ φθάνει μέχρι και το 90% εκείνου των κυττάρων.
To δημώδες όνομα νερό είναι ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο αρχαίου επιθέτου και προέρχεται από τη βυζαντινή φράση νεαρόν ύδωρ το οποίο σήμαινε φρέσκο τρεχούμενο ύδωρ, η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική φράση νήρον ύδωρ για το νερό.
Από την επίσημη ονομασία ύδωρ έχουν προκύψει όλοι οι σχετικοί επιστημονικοί όροι, μεταξύ των οποίων και χημικοί, που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, όπως ένυδρο άλας, υδρογόνο (αυτό που γεννάει νερό), ενυδάτωση, αφυδάτωση και υδρόλυση, υδάτινος, υδατοκαλλιέργεια, υδατογραφία, υδατοκομία, υδατοσφαίριση, υδρατμός, υδραυλική.
Πάρα πολλές είναι και οι ιδιωματικές και παροιμιακές φράσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί το νερό, θα αναφέρω μερικές από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες.
Ρίχνω νερό στο κρασί μου λέμε όταν συμβιβαζόμαστε.
δεν δίνει του αγγέλου του νερό κι από την πέτρα βγάζει νερό, ο φιλάργυρος,
είναι του γλυκού νερού, αυτός που έχει την ιδιότητα, ή τον τίτλο αλλά δεν έχει τα βιώματα και προσόντα να την υποστηρίξει, πιο χαρακτηριστική ολόκληρη η φράση: Καπετάνιος του γλυκού νερού.
Πήγε στη βρύση και νερό δεν ήπιε, αυτός που την τελευταία στιγμή απέτυχε να ολοκληρώσει το έργο του,
το έμαθε νεράκι, ο μελετηρός,
πίνω νερό στ’ όνομα αυτού που πραγματικά εκτιμώ,
μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, τα δίδυμα.
σαν τα κρύα τα νερά, η νεαρά της διπλανής πόρτας.
ήπιε το αμίλητο νερό, αυτός που αρνείται να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία,
έβαλε το νερό στ’ αυλάκι, αυτός που επιδέξια χειρίστηκε μια κατάσταση.
Αντίθετα έκανε μια τρύπα στο νερό ,αυτός που παρά τις προσπάθειές του, δεν κατάφερε τίποτα.
τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα, ο καινοτόμος, ο επαναστάτης, ο νεωτεριστής.
Πηγή: Οι «Λέξεις» εμπεριέχονται στα Βιβλία – Ημερολόγια του Γιώργου Παπαζαχαρίου «Ταξιδεύοντας με τις λέξεις» 2020 – 2024 που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ταξιδευτής και τις δημοσιεύουμε με την άδεια και του εκδότη, Κώστα Παπαδόπουλου και του Γιώργου Παπαζαχαρίου.
