Τρεις από τις «Ιστορίες του κ. Κόινερ»
Φωτογραφία Filip Huygens
Υπάρχει Θεός;
Ρώτησε κάποιος τον κύριο Κόινερ αν υπάρχει Θεός, και ο κύριος Κόινερ είπε:
“Σου συνιστώ να στοχαστείς αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα σε κάνει να αλλάξεις συμπεριφορά. Αν δεν πρόκειται ν’ αλλάξεις, τότε το ερώτημα δεν έχει νόημα.
Αν πάλι πρόκειται ν’ αλλάξεις, τότε μόνο σε ένα μπορώ να σου φανώ χρήσιμος: να σου πω ότι έχεις ήδη αποφασίσει πως χρειάζεσαι ένα Θεό”.
Το αβοήθητο παιδί
Ο κ. Κόινερ μιλούσε για την κακή συνήθεια των ανθρώπων να καταπίνουν σιωπηρά την αδικία που τους κάνουν κι αφηγήθηκε τούτη την ιστορία:
Κάποιος περαστικός είδε ένα παιδί να κλαίει και το ρώτησε τι το βασάνιζε.
- Να, είχα δυό γρόσια για να πάω στον κινηματογράφο μα ήρθε ένα αγόρι κι άρπαξε το ένα απ΄ το χέρι μου, αποκρίθηκε το παιδί κι έδειξε ένα άλλο αγόρι που στεκόταν λίγο πιο πέρα.
- Καλά, και δε φώναξες βοήθεια; ρώτησε ο άνθρωπος.
- Πως, φώναξα, είπε το παιδί κι άρχισε τώρα να κλαίει λίγο πιο δυνατά.
- Και δε σ΄ άκουσε κανένας; ξαναρώτησε τώρα ο άνθρωπος και χάιδεψε στοργικά το παιδί. Όχι, αποκρίθηκε εκείνο κλαίγοντας μ΄ αναφιλητά.
- Δεν μπορείς να φωνάξεις πιο δυνατά; ρώτησε ο άνθρωπος.
- Όχι, αποκρίθηκε το παιδί που βλέποντας τον άνθρωπο να χαμογελάει είχε αρχίσει πάλι να ελπίζει.
- Τότε δώσε μου και τ΄ άλλο, είπε ο άνθρωπος˙ πήρε και το τελευταίο γρόσι από το χέρι του παιδιού και συνέχισε ξένοιαστος το δρόμο του.
Μια καλή απάντηση
Ρώτησαν έναν εργάτη στο δικαστήριο αν ήθελε να δώσει τον πολιτικό ή θρησκευτικό όρκο. Εκείνος αποκρίθηκε: Είμαι άνεργος.
Αυτό δεν το ΄πε μόνο από αφηρημάδα, παρατήρησε ο κ. Κόινερ.
Μ΄ αυτή την απάντηση τους έδωσε να καταλάβουν ότι τέτοιες ερωτήσεις, ναι, ίσως ακόμα κι αυτή η δικαστική διαδικασία μπορεί να μην έχουν γι΄ αυτόν καμιά σημασία.
Πηγή: Μπέρτολτ Μπρεχτ: Ιστορίες του κ. Κόινερ. Η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής Μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης, εκδόσεις Θεμέλιο.
Οι «Ιστορίες του κ. Κόινερ» γράφτηκαν από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ κατά τη διάρκεια περίπου 30 χρόνων. Το κέντρο βάρους της δουλειάς αυτής βρίσκεται στη δεκαετία του 1920. Σ’ αυτά τα μικρά κείμενα (87 συνολικά) ο Μπρεχτ προσπάθησε ν’ αναπτύξει ένα σύντομο μοντέλο πεζού λόγου, με τη βοήθεια του οποίου μπορούν να πραγματευτούν ζητήματα που αφορούν στη συμπεριφορά ενταγμένη μέσα σ’ ένα πολιτικο-κοινωνικό πλαίσιο καθώς και προβλήματα γνωσιοθεωρίας.
