Κείμενο από την παρουσίαση του ντοκυμαντέρ Ithaka
Είναι 77 ετών, ψηλός και αδύνατος, πρώην ηθοποιός του θεάτρου· συνάντησε τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, ενδεικτικό στοιχείο για την πορεία που ακολούθησε η οικογένεια του.
Αυτός ο άνθρωπος δεν αρνείται ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα σε όποιον τον πλησιάσει. Είναι ένα γλυκό και ειλικρινές χαμόγελο.
Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που όταν τους συναντάς σε κάνουν να πιστεύεις ότι η ανθρωπότητα μπορεί να είναι όμορφη, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της.
Μερικές φορές, τα μάτια του γίνονται υγρά και μετά ισιώνει τους ώμους του, σαν να δίνει αξιοπρέπεια στον πόνο και την απόγνωση.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν αυτόν, ίσως πάρα πολλοί, όλοι πατεράδες παιδιών που κινδυνεύουν.
Παρά την τρομερά δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται, αυτά τα παιδιά είναι αξιοζήλευτα: να έχεις έναν πατέρα που παλεύει για σένα, που ξεπερνά την κούραση, τα χιλιάδες εμπόδια, τα όρια που επιβάλλει η ηλικία. Έναν πατέρα που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο αναζητώντας βοήθεια, που χάνει το αεροπλάνο για να απαντήσει σε συχνά επαναλαμβανόμενα ερωτήματα, είναι ένα υπέροχο δώρο για όλα αυτά τα παιδιά.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο πατέρας του Julian Assange, η οδύσσεια του επιδιώκει να σώσει τον γιο του, η ταινία Ithaka – είναι αφιερωμένη στη διεξαγωγή ενός αγώνα: Ελεύθερος Julian Assange.
