Ανάρτηση του Νίκου Φίλη στο Facebook
Προκαλεί αρνητική έκπληξη η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου.
Ο Νίκος Παππάς καταδικάστηκε όχι επειδή παρέβη, αλλά επειδή έπραξε το καθήκον του. Επειδή επιχείρησε να μπει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο και να καταβάλουν ολιγάρχες στα δημόσια ταμεία χρήματα, για το δημόσιο αγαθό που αξιοποιούν και κερδίζουν.
Δεν κατηγορήθηκαν, ούτε δικάστηκαν ποτέ όσοι βρέθηκαν στη θέση του και δεν έπραξαν το οφειλόμενο. Επέτρεψαν και επιτρέπουν αντίθετα, την ασυδοσία, επί ζημία του δημοσίου. Που αντί να εισπράξουν, χρηματοδοτούν. Και αναστέλλουν (δηλ. χαρίζουν) ως το μακρινό και άδηλο μέλλον τις υποχρεώσεις των ολιγαρχών. Μάλιστα προχώρησαν, οι δικαστές, στην καταδίκη του Παππά, λίγες μέρες πριν την προκήρυξη των εκλογών.
Πετώντας στα σκουπίδια την τεκμηριωμένη πλήρως απαλλακτική εισήγηση της Εισαγγελέως. Αν ήταν τόσο ανεπαρκής, μήπως… διωχθεί κιόλας όπως η Τουλουπάκη;
Συνηθίζεται να λέγεται ότι οφείλουμε να σεβόμαστε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Αλλά μπορούμε και να τις κρίνουμε. Όπως και να κρίνουμε περιπτώσεις που ουσιαστικά σημαίνουν αρνησιδικία, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται χιλιάδες πολίτες.
Και βέβαια να κρίνουμε την ολιγωρία της Δικαιοσύνης να διερευνήσει το τεράστιο σκάνδαλο των υποκλοπών, που κλονίζει τη Δημοκρατία και αποκαλύπτει μια εξουσία – μαφία.
Κι όμως, για αυτό το σκάνδαλο δεν έχει οριστεί ειδικός εφέτης – ανακριτής, η «διερεύνησή του» έχει διασπαστεί σε πολλές δικογραφίες και δεν έχει κληθεί ακόμα ούτε ένας μάρτυρας.
Αντιθέτως η ηγεσία της Δικαιοσύνης έκανε κινήσεις για να εμποδίσει την αποκάλυψη στοιχείων, στο όνομα του… απορρήτου! Την ίδια ώρα επίσης, η Δικαιοσύνη δεν δείχνει να βλέπει και να ακούει για τα σκάνδαλα διαφθοράς επί ΝΔ.
Για να σεβαστεί λοιπόν ο λαός τη Δικαιοσύνη, πρέπει να σεβαστεί πρώτα εκείνη τον εαυτό της και να στείλει τα κατάλληλα μηνύματα αποτελεσματικότητας και ανεξαρτησίας έναντι της πολιτικής εξουσίας.
Αλλά πώς να συμβεί αυτό όταν η ηγεσία της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης διορίζεται από το εκάστοτε Υπουργικό Συμβούλιο και όχι πχ. από τη Βουλή, με αυξημένη πλειοψηφία; Το θέμα αυτό όμως «ξεχάστηκε» στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μπροστά μας έχουμε αγώνα. Οι εκλογές θα είναι μόνο ένας σταθμός. Στη Βουλή και στους χώρους όπου ζει, εργάζεται και μορφώνεται ο λαός και η νεολαία, αγωνιζόμαστε για τη Δημοκρατία, που σήμερα δεν απειλείται από τα τανκς, αλλά από την διαπλοκή του Κεφαλαίου με τα ΜΜΕ και την πολιτική εξουσία.
Ο αγώνας για εκδημοκρατισμό, αφορά και τη Δικαιοσύνη. Γιατί αληθινή δημοκρατία χωρίς αμερόληπτη δικαιοσύνη και αξιόπιστα ΜΜΕ, είναι δύσκολο να φανταστούμε.
