Ανάρτηση του Πάνου Οσταδημήτρη που δημοσιεύουμε με την άδεια του
Το φεγγαρόφωτο πλημμυρίζει όλον τον ουρανό, από τη μια άκρη του ορίζοντα στην άλλη. Πόσο από αυτό θα φωτίσει και το δωμάτιό σου εξαρτάται από τα παράθυρά του.
Όλο σου το άγχος οφείλεται στην επιθυμία σου για αρμονία. Αναζήτησε τη δυσαρμονία, και θα βρεις τη γαλήνη.
Η πληγή είναι το σημείο απ’ όπου μπαίνει μέσα σου το φως.
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι προς το Θεό. Εγώ έχω διαλέξει τον δρόμο του τραγουδιού, του χορού και του γέλιου.
Όπου υπάρχουν ερείπια, εκεί υπάρχει ελπίδα για θησαυρούς.
Ελλάδα…Όλα εδώ ξεκίνησαν κι εδώ θα καταλήξουν!
Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί
Ο Τζελαλεντίν Ρουμί (30 Σεπτεμβρίου 1207 – 17 Δεκεμβρίου 1273), γνωστός κυρίως ως Ρουμί, ήταν Πέρσης σουνίτης μουσουλμάνος ποιητής, νομικός, ουλεμάς, θεολόγος και μυστικιστής των Σούφι.
Η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας.
Όταν πέθανε, στις 17 Δεκεμβρίου του 1273, άνθρωποι από πέντε διαφορετικές θρησκείες ακολούθησαν τη νεκρική πομπή του.
Η νύχτα της ταφής ονομάστηκε Σεμπούλ Αρούζ (Sebul Arus), δηλαδή Νύχτα της Ένωσης.
Από τότε οι Μεβλεβί Ντερβίς κράτησαν αυτή την ημερομηνία ως γιορτή. Κάποιοι, που θαύμαζαν τον Ρουμί, κατασκεύασαν μαυσωλείο με πράσινο τρούλο στον τάφο του και το ονόμασαν Yeşil Türbe.
Η σημασία του Τζελαλεντίν Ρουμί περνά τα σύνορα των χωρών και των εθνοτήτων και έχει επηρεάσει ιδιαίτερα και την περσική και την τουρκική λογοτεχνία.
Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου.
Ήταν ο ιδρυτής του τάγματος των Μεβλεβήδων δερβίσηδων.
Ενδεικτικό της επιρροής του Τζελαλεντίν και του σεβασμού που του έτρεφαν και του τρέφουν ακόμη οι χριστιανοί, είναι η επίσκεψη του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου στο Ικόνιο (Δεκέμβριος 2004) για να λάβει μέρος στους εορτασμούς της 731ης επετείου του θανάτου του Μεβλανά.
Στις ελληνικές επιρροές στο έργο του Ρουμί έχουν αναφερθεί πολλοί μελετητές.
Στο έργο του Ρουμί υπάρχουν πολλά νεοπλατωνικά και γνωστικά στοιχεία. Αυτό οφείλεται –πέρα από τις ελληνικές επιδράσεις που υπήρχαν ήδη στην ισλαμική φιλοσοφία και θεολογία– στο ότι ο Ρουμί είχε ο ίδιος επαφή με Έλληνες διανοούμενους της περιοχής, κυρίως κληρικούς.
Ο Αφλακί, βιογράφος του Ρουμί, περιγράφει τις φιλοσοφικές συζητήσεις του Ρουμί με τον ηγούμενο της Μονής του Αγίου Χαρίτωνος (κατά τους Τούρκους Ακ Μαναστίρ), κοντά στην ελληνική κωμόπολη Σύλλη του Ικονίου, την οποία μάλιστα αναφέρει ως «μονή του Πλάτωνος» (Ντέιρε Αφλατούν).
