Του Κωνσταντίνου Σολδάτου
Εχθές καθώς πήγαινα στο Super Market είδα κάτι το οποίο με στεναχώρησε. Δύο κυρίες, προχωρημένης ηλικίας (περίπου 70-80 ετών) ψάχνανε στα σκουπίδια. Γυρνώντας, είδα ότι οι κυρίες αυτές ήταν έξω από τα αυτά Containers «ανταποδοτικής ανακύκλωσης». Για όσους δεν ξέρουν, τα μηχανήματα-Containers αυτά σου δίνουν 1€ βάζοντας μια ποσότητα πλαστικών μπουκαλιών (νομίζω 30). Το θλιβερό είναι ότι έχω ξαναδεί υπερήλικες να ψάχνουν μπουκάλια πλαστικά σε κάδους και μάλιστα αρκετούς στο Γαλάτσι όπου μένω.
Πλέον καταλαβαίνω για ποιο λόγο.
Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι διττό. Πώς μια θετική εξωτερικότητα (ανακύκλωση) εμφανίζει ή ξεσκεπάζει μια αρνητική εξωτερικότητα (externalities); Πιο συγκεκριμένα πώς ξεσκεπάζει την βρoμιά που κρύβει η πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια; Πώς συνδέονται οι μεταρρυθμίσεις και οι προσπάθειες ψαλιδισμού των συντάξεων; Τι σχέση έχει το κόψιμο των μεταβιβαστικών πληρωμών με όλα αυτά;
Σημαντικό το περιβάλλον και εννοείται να νοιαζόμαστε. Τι κάνουμε όμως για τον άνθρωπο και συγκεκριμένα για τον φτωχό άνθρωπο;
Δυο κόμματα επιδοτούσαν περίπου 40 χρόνια τους μηχανισμούς παραγωγής μαύρης εργασίας και δίναν κίνητρα σε πολλές περιπτώσεις για μη ασφάλιση, στο βωμό αυθαιρεσίας «κοίτα πόσα μπορείς να βγάλεις σήμερα» άμα κλέψεις (το κράτος) και κατ’ επέκταση ανοίξεις τον λάκκο τον δικό σου σε λίγα χρόνια. Ακόμα και η δεξιά στην χώρα υιοθέτησε αυτήν την συμπεριφορά ίσως σε κάποιες περιπτώσεις σε μεγαλύτερο βαθμό για να ικανοποιήσει το δικό της audience και να κάνει engage το δικό της κοινό.
Το αποτέλεσμα ποιο είναι;
– Να λυπάσαι και να στεναχωριέσαι που βλέπεις ηλικιωμένους να ψάχνουν πλαστικά στα σκουπίδια!
– Να βλέπεις ηλικιωμένους να παίρνουν την εθνική σύνταξη (350-400 €) αν την έχουν πάρει και να ζουν ψάχνοντας στο Super Market ποια φρυγανιά είναι φθηνότερη για να την βουτήξουν στον καφέ για να δώσουν από τα 350€ στο εγγόνι τους 5€ όταν το δουν και να ζήσουν μέσα στην μιζέρια τον υπόλοιπο μήνα!
*Υποσημείωση: για να πάρεις ακόμα και αυτή την σύνταξη θέλεις περίπου 15-20 χρόνια να έχεις 200 ένσημα τον χρόνο. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις ένσημα. Αν δούλευες μαύρα την έχει βάψει. Δεν πρέπει να είσαι τόσο τεμπέλης όσο παρουσιάζουν δημοσιογράφοι της σειράς (που επικοινωνούν πόσο τεμπέληδες είμαστε οι Έλληνες αγνοώντας όλους τους δείκτες εργασιακής παραγωγικότητας, μετρήσιμους και μη σε σχέση με την εργασία στην Ελλάδα).
Και θα πεις είναι δύσκολο να βάλεις ένσημα; Πλέον όχι τόσο σε μια κοινωνία που επιδιώκει μηχανισμούς economic surveillance; Αλλά κάποτε όταν ερχόταν κάποιος από το χωριό του ήταν πολύ εύκολο, ειδικά όταν δεν είχε να φάει και ερχόταν με ένα παντελόνι και ένα βρακί. Οι βιοτεχνίες που πήγαν στην Βουλγαρία (που δεν υπάρχουν πλέον) η οικοδομή και άλλες ανειδίκευτες δουλειές ήταν η μοναδική επιλογή για κάποιους πριν 30-40 χρόνια, πέφτοντας στο έλεος κάποιων εργοδοτών στις πόλεις.
Ένα τελευταίο: Οικολογικό πνεύμα; Εμένα πλέον μου μοιάζει σαν μια βιτρίνα (φιλελεύθερου πατερναλισμού). Μια ωραία βιτρίνα για να αγνοήσουμε το πόσο σκατά τα έχουμε κάνει και να βάλουμε στο συρτάρι τις ανάγκες των φτωχών ανθρώπων δίνοντας μια απάντηση «Έλα μωρέ πάντα θα υπάρχουν φτωχοί;» λέγοντας μέσα σου: εγώ γιατί δεν τα έκανα έτσι; Με σκοπό να παινέψει κάποιος τον εαυτό του και όχι να ασχοληθεί γιατί εκεί έξω είναι σκατά.
Ακούς κάθε μέρα οικολογικά φληναφήματα και συζητήσεις για δικαιώματα και αξίες όταν το φαγητό και η επιβίωση για κάποιους δεν είναι δεδομένα, μη έχοντας αντίληψη ότι πολλές φορές η οικονομική πολιτική δεν δημιουργεί «βέλτιστα κατά παρέτο αποτελέσματα» αλλά είναι ένα παίγνιο στο οποίο δεν κερδίζουν όλοι. Για ποιο λόγο; Για να νομίσεις ότι είσαι elegant και ανήκεις στην δύση; IDK
Αν δεν είσαι από τους ωφελημένους της χρυσής εποχής και έχεις διαβάσει το κείμενο έως εδώ καταλαβαίνεις καλύτερα. Ακόμα και αν δεν είσαι από αυτούς σίγουρα καταλαβαίνεις πόσο άσχημο και θλιβερό είναι να είσαι άνθρωπος και να βλέπεις συνανθρώπους σου σε μεγάλη ηλικία να ψάχνουν στα σκουπίδια, σε μια περίοδο που βγαίνουν και μας λένε ότι είναι μια νέα εποχή «οικονομικής ευημερίας».
Και για να κλείσω με κάτι «τοξικό» στον average τύπο του fb….
Κάθε φορά που αναρωτιέσαι αν θα ψηφίσεις ή τι θα ψηφίσεις, αναρωτήσου γιατί η τάδε γιαγιά ψάχνει στα σκουπίδια, αφιέρωσε περισσότερο χρόνο και ενεργοποίησε περισσότερους νευρώνες. Ίσως κάτι τέτοιο θα αλλάξει σε πρώτο χρόνο την νοοτροπία στο τι θέλω και τι διεκδικώ στο πλαίσιο των δυνατών επιλογών μας.
