Ο Θέμης Χαρίσης, Υποστράτηγος ε.α. ΕΛ-ΑΣ – Νομικός μας έστειλε και δημοσιεύουμε μία ακόμα προσωπική του ανάμνηση. Στη φωτογραφία η πρώτη σελιδα από το πρώτο φύλλο της Αυγής.
Στα νέα της ημέρας διαβάζω ότι σαν σήμερα, το 1952, κυκλοφόρησε το πρώτο φύλο μιας από τις ιστορικές εφημερίδες της Αριστεράς, της ΑΥΓΗΣ.
Η ιστορία:
Ήταν κάπου στις αρχές του 2000. Ως εν ενεργεία Αξιωματικός της ΕΛ-ΑΣ, είχα οριστεί υπεύθυνος μιας επιτροπής καταστροφής παλαιού μη διαβαθμισμένου υλικού, που σάπιζε στα υπόγεια ενός κεντρικού αστυνομικού κτιρίου, σύμφωνα με τα τότε ισχύοντα πρωτόκολλα.
Ανάμεσα στα προς καταστροφή υλικά υπήρχαν στοίβες ημικατεστραμμένων εφημερίδων και άλλων εντύπων, νόμιμων και “παράνομων” της δεκαετίας του ’60, ανάμεσα σ’ αυτές και της εφημερίδας ΑΥΓΗ.
Εκεί, ένας από τους εργάτες του ιδιωτικού συνεργείου που είχε αναλάβει την μεταφορά για καταστροφή-πολτοποίηση του υλικού μετά την καταγραφή, μου ζήτησε μια χάρη:
Ήταν γεννημένος τον Ιούλιο του 1963. Ήθελε να του επιτρέψω να αναζητήσει το φύλλο της εφημερίδας ΑΥΓΗ, της ημέρας της γέννησής του. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι ο πατέρας του ήταν φανατικός “κρυφοαναγνώστης” της ΑΥΓΗΣ εκείνα τα χρόνια του ’63 (την αγόραζε λέει διπλωμένη μέσα στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ). Δέχτηκα την πρόταση, βρήκαμε την ΑΥΓΗ του Ιουλίου 1963, που είχε κυκλοφορήσει με τίτλο στο πρωτοσέλιδο της:
“Ως πότε τα βάρη στις πλάτες του Λαού;”
Συγκινημένος ο φίλος, με περίσσια ευγένεια και συγκίνηση, μου ζήτησε να του επιτρέψω να πάρει την εφημερίδα ως δώρο, στον εν ζωή ακόμα πατέρα του, τον “κρυφαναγνώστη” της ΑΥΓΗΣ του 1963.
Με δική μου πλέον χαρά και συγκίνηση, από την εξέλιξη της κατά τα άλλα άχαρης διαδικασίας, του την έδωσα με την παράκληση μαζί με τους χαιρετισμούς μου, να μεταφέρει στον πατέρα του και ένα μήνυμα: “Πατέρα χάσαμε”.
Με κοίταξε περίεργα… ευθύς του εξήγησα τί εννοούσα, ότι δηλαδή αν παίρναμε την ΑΥΓΗ του 2000, ίσως είχε πάλι τον ίδιο τίτλο: “Ως πότε τα βάρη στις πλάτες του Λαού;”
Χάσαμε λοιπόν πατέρα…γιατί και σήμερα, 23 χρόνια μετά το 2000 και 60 χρόνια μετά τον Ιούλιο του 1963, η εφημερίδα ΑΥΓΗ θα μπορούσε να έχει τον ίδιο ακριβώς τίτλο:
“Ως πότε τα βάρη στις πλάτες του Λαού;”
Καλοτάξιδη ΑΥΓΗ για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
