Η συζήτηση με τον Σάκη Αγγελίδη δημοσιεύτηκε πριν από περίπου ένα χρόνο στην εφημερίδα Καμίνι. Ελάχιστα έχουν αλλάξει από τότε, ακόμα και ο φόβος για τον κορονοϊό που έδειχνε να σβήνει, επανέρχεται.
Για τον λόγο αυτό αναδημοσιεύεται ως έχει.
Δήμος Τουρκοβουνιώτης
Ο Σάκης Αγγελίδης είναι ο ιδιοκτήτης του καφέ- μπαρ Βαλκανιζατέρ που βρίσκεται στην αρχή της Αγίας Γλυκερίας. Είναι δυό βήματα από το σπίτι μου, συνήθως πηγαίναμε εκεί με τη συμβία μου αργά τα απογεύματα του Σαββάτου για να κάνουμε το πρώτο ξεφύλλισμα των Κυριακάτικων εφημερίδων, που μόλις είχαμε αγοράσει. Το μαγαζί ήταν πολύ ζωντανό, με κόσμο να μπαινοβγαίνει, γκρουπάκια να παίζουν μουσική, που μας έκαναν να θυμόμαστε τα νιάτα μας και μας παρέσυραν από το απογευματινό τσάι, στις μπύρες και στα Jack, κρατώντας μας εκεί έως τις πρώτες πρωινές ώρες.
Πριν από μερικές ημέρες είδα τον Σάκη πάνω σ’ ένα μηχανάκι να μοιράζει καφέδες. «Δυσκολεύεται κι αυτός», σκέφτηκα και με το θάρρος που έχουμε μεταξύ μας, του ζήτησα να μιλήσουμε για τη δουλεία του. Κατά καιρούς, έχω μιλήσει με διάφορους καταστηματάρχες, έχω συλλέξει τις πληροφορίες μου, που όλες συγκλίνουν σε ένα σημείο, έχω σχηματίσει μία εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα και θέλησα να του υποβάλω μερικές ερωτήσεις. Δεν θα μπορούσα να το κάνω με άλλον, διότι ως κάτοικος Γαλατσίου μπορεί να δημιουργούσα ερωτήματα και καχυποψίες, χίλια δυό μπορεί.
Έχει πέσει η δουλειά
«Με τα μέτρα που έχουν πάρει για τον κορονοϊό έχει πέσει η δουλειά, έχει πέσει αρκετά» μου λέει στην αρχή της συζήτησης μας. Και συνεχίζει «Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει μόνο στο δικό μου μαγαζί. Μιλάω σχεδόν καθημερινά με συναδέλφους μου, με άλλους περισσότερο με άλλους λιγότερο. Αγωνιούν και εκείνοι, είναι δύσκολο. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Κρατάμε την ψυχραιμία μας, το χαμόγελο μας και προσπαθούμε να δουλέψουμε».
Την αγωνία του όμως για το μέλλον την επιβεβαιώνει με ξεκάθαρη κουβέντα: «η επιχείρηση μου είναι το μεροκάματο μου και όχι μόνο το δικό μου αλλά και των ανθρώπων που απασχολώ, όλοι ζούμε από αυτό το μαγαζί».
Ομολογεί ότι δεν έχει μειώσει το προσωπικό του, δεν έχει απολύσει εργαζόμενους αλλά έχει γίνει μείωση μισθών διότι ο τζίρος έχει πέσει κάτω από 60% σε σχέση με 2 – 3 χρόνια πριν. «Μετά την κρίση είχε αρχίσει να ανεβαίνει αλλά από την επιδημία και μετά, πάνω που πήγε να πάρει επάνω της η αγορά έφαγε νέο χαστούκι. Ο κορονοίος μας έριξε τελείως».
Στην ερώτηση μου αν φοβάται νέο lockdown η απάντηση που μου δίνει με εκπλήσσει: «Αυτό που θα γινόταν είναι ότι θα μας επηρέαζε πολύ ψυχολογικά. Οικονομικά, όμως, ίσως να είναι καλύτερα για τους μαγαζάτορες, να κλείσουμε και να αποζημιωθούμε, διότι σήμερα είναι σαν να είμαστε κλειστά και δεν αποζημιωνόμαστε. Τώρα είναι σαν άτυπο lockdown για μας και απλά τρέχουν τα έξοδα τα οποία είναι πολύ αυξημένα, έχουν αυξηθεί το εμπόρευμα, το ρεύμα ακόμα και τα δημοτικά τέλη. Και βέβαια είναι και ο κόσμος που δύσκολα διαθέτει χρήματα για καφέ και ποτό. Να περάσει γρήγορα η πανδημία να ξαναμπούμε στην κανονικότητα»
Νέο χαστούκι
Γνωρίζοντας ότι θα τον φέρω σε σχετικά δύσκολη θέση του βάζω ένα νέο πρόβλημα. «Τώρα θα έρθει το χαστούκι του Μετρό, τα έργα θα κρατήσουν πάνω από οκτώ χρόνια, οι δρόμοι θα γεμίζουν φράκτες, χώματα και μπουλντόζες, τι θα κάνεις;»
«Θα κάνω υπομονή, δεν έχω να κάνω και πολλά. Θα δω ποιοι δρόμοι θα κλείσουν εδώ γύρο και θα πράξω ανάλογα. Δυσοίωνα τα πράγματα αλλά θα τα καταφέρουμε, είναι όμως δυσοίωνα».
Τα περισσότερα απ’ όσα μου είπε στη συζήτηση μας ο Σάκης Αγγελίδης, τα είχα ξανακούσει από συναδέλφους του. Κρατάω όμως μία ξεχωριστή κουβέντα, την απάντηση του στην ερώτηση αν σκέφτεται κάποιες εναλλακτικές λύσεις, κάποια άλλη δουλειά ή μεταφορά της επιχείρησης του κάπου αλλού. «Όχι, όχι δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Προς το παρόν τουλάχιστον. Θα δω τι θα γίνει πραγματικά, πώς θα διαμορφωθεί η γειτονιά και τότε θα αποφασίσω.
