Γράφει ο Γιώργος Παπαζαχαρίου
Τον καθυβρίζοντα τα ιερά και τα όσια και γενικότερα τον αισχρολόγο τον αποκαλούμαι βωμολόχο.
Στην αρχαιότητα, όταν γίνονταν θυσίες στους Θεούς, οι φτωχοί συγκεντρώνονταν γύρω από τους βωμούς για να πάρουν μετά το τέλος των θυσιών, τα κομμάτια από το κρέας, που έμεναν από τα σφαχτά. Ήταν όμως τόσοι πολλοί, ώστε οι ιερείς δεν ήξεραν σε ποιον να πρωτοδώσουν. Ωστόσο, αυτοί που δεν προλάβαιναν να πάρουν μερίδιο, άρχιζαν να βρίζουν και να φωνάζουν εναντίον όσων πήραν!
Ένας τέτοιος υβριστής ήταν ο Αθηναίος Δανάκης, που οι καταπληκτικές και πρωτότυπες βρισιές του παραλίγο να σκιάσουν και τη ρητορική δόξα του Δημοσθένους! Οι Αθηναίοι τον συμπαθούσαν τον Δανάκη και τον θεωρούσαν δάσκαλο στο είδος του!
Από τους αισχρολόγους αυτούς επήλθε και η λέξη ”βωμολόχος”, που τη λέμε και σήμερα για όλους όσοι βρίζουν.
Ετυμολογείται δε, από το ”βωμός” και το ”ελλοχεύω”, που σημαίνει παραμονεύω, στέκομαι κοντά στον βωμό. Και αυτή την λέξη, το ελλοχεύω, την χρησιμοποιούμε σήμερα, με τη σημασία του παραμονεύω (για κάτι κακό), είμαι κρυμμένος/ανενεργός αλλά αναμένεται να εκδηλωθώ ή να παρουσιαστώ, προκαλώντας τις αρνητικές επιπτώσεις που συνεπάγεται η εμφάνισή μου.
Το ελλοχεύω ετυμολογείται από την πρόθεση και το αρχαίο ρήμα λοχώ. Συνηθισμένη κλισέ έκφραση που χρησιμοποιούμαι διαπράττοντας λάθος είναι η ελληνικούρα: «ελλοχεύει κινδύνους» Θα προτιμούσα σίγουρα το «εγκυμονεί κινδύνους» που ενώ είναι και αυτή φθαρμένη και κλισέ, είναι τουλάχιστον σωστή.
Πηγή: Οι «Λέξεις» εμπεριέχονται στα Βιβλία – Ημερολόγια του Γιώργου Παπαζαχαρίου «Ταξιδεύοντας με τις λέξεις» 2020 – 2024 που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ταξιδευτής και τις δημοσιεύουμε με την άδεια και του εκδότη, Κώστα Παπαδόπουλου και του Γιώργου Παπαζαχαρίου.
